Hoe vaak vergelijk jij jezelf met een ander op een dag?
Herken je dit? Je voelt je jaloers op die collega die altijd zo goed onder woorden kan brengen wat ze wilt bereiken. Of die vriendinnen die allemaal sneller carrière lijken te maken dan jij. Je beste vriend die nu al meer verdient dan jij op die leeftijd. Al die andere jonge moeders die wél al die ballen hoog lijken te houden terwijl jij zo loopt te rommelen voor je gevoel. Je moeder die zegt dat ze vroeger de luxe die wij hebben niet kende en het ook gewoon heeft overleefd. Vergelijken, vergelijken. Het is pure diefstal van plezier, geluk en ontspanning én een grote bron van stress.
We doen het aan de lopende band
Ik kom ze veel tegen in mijn werk: vrouwen die hard zijn voor zichzelf zijn omdat ze zich veel vergelijken met anderen. En meestal delven ze in die vergelijking het onderspit. Wat er gebeurt is: je vergelijkt de buitenkant van de ander met jouw binnenwereld. Wat je bij de ander ziet is alleen het resultaat, dat vaak beter is dan jij van jezelf vindt – let op – op dit specifieke stuk. We kijken niet naar de situatie of persoon in geheel maar alleen naar dat ene stuk waar we zelf ook beter in willen zijn/meer van willen hebben. Dat is in de basis al geen eerlijke vergelijking. Maar wat we ook niet zien is welke interne dialoog en onzekerheden die ander heeft die wij aan de buitenkant niet zien.
Niet-helpend patroon
En om eerlijk te zijn, ik heb er zelf ook jarenlange ervaring mee. En nog steeds, als ik niet bewust ben, gebeurt het automatisch. Een patroon, dat me met de paplepel is ingegoten en dat diep is ingesleten. In mijn werk, in mijn privé leven, in mijn vele rollen als partner, moeder, vriendin, dochter. Een niet-helpend patroon dat leidde tot onzekerheid en vooral veel stress. Om namelijk net zo goed te doen/zijn als de ander ging ik a) nog harder mijn best doen, tot over mijn grenzen of b) me minder voelen en dus uit mijn kracht en potentie gaan, wat leidde tot onzekerheid. Iets wat overigens aan de buitenkant totaal niet te merken was aan me. Het verbaasde mensen vaak als ik vertelde dat ik me onzeker voelde over een bepaalde situatie/persoon. Dus voor de ander die zich met mijn buitenkant vergeleek van binnen was dit ook niet zichtbaar.
Andermans buitenkant met jouw binnenkant vergelijken
Dat is wat het is: appels en peren. Niks meer en niks minder. Wanneer je enkel kijkt naar die persoon of die eigenschap die volgens jouw beleving beter is bij de ander dan is de vergelijking niet compleet. Iedereen is uniek qua set aan skills, talenten, achtergrond, ervaring, DNA enz enz. Het is kortom zonde van je tijd, levert doorgaans geen beter gevoel op en het is compleet zinloos.
Wat kun je doen?
Merk op hoe vaak je jezelf vergelijkt met anderen en op welke gebieden. Probeer eens reëel te kijken naar die vergelijkingen. Zijn deze eerlijk? (nee dus zoals je hierboven leest). Wat levert het doen van de vergelijking je op? Wat kost het je?
Zit er in de vergelijking wellicht een diepere wens of verlangen? Bijvoorbeeld: ik wil net zo goed voor een groep kunnen presenteren als mijn collega. Of: ik wil ook zelfverzekerder zijn in mijn gesprekken. Ga na hoe graag je dit echt wilt en ga er dan ook voor om dit te leren. Niet om zo goed te worden als die collega (zodat je kunt vergelijken) maar gewoon omdat jij dit graag wilt.·
Hou in je achterhoofd dat iedereen een bepaalde strijd met zichzelf voert. Die vriendin waar je zo jaloers op bent, die het allemaal goed voor elkaar lijkt te hebben heeft ook echt haar interne battles. Niemand is perfect en iedereen is ergens aan het leren. Gun jezelf dit ook.
Als je dan toch aan het vergelijken slaat kijk dan waar jij heel goed in bent. Waar blink jij in uit? Zonder te vergelijken maar gewoon om ook het complete plaatje van jezelf te blijven zien en jezelf te bekrachtigen. Kun je dankbaar zijn voor jouw talenten of wat je bereikt hebt?
Verander je mind-set van vergelijken naar inspireren. Als je stopt met het als een ‘wedstrijd’ of vergelijking te zien maar het kunt zien als een inspiratie geeft dit direct een ander gevoel. Je kunt wel degelijk van anderen leren die verder zijn op een bepaald punt dan jij. Maar zie het als inspiratie in plaats van jij die tekort schiet. Je gaat je er geheid anders door voelen en dus anders handelen.
Tot slot: Vergelijk jezelf alleen met jezelf. Zie hoe je groeit en waar je te leren hebt en zet elke dag een kleine stap om jezelf te verbeteren op die punten die voor jou belangrijk zijn. Neem het leven niet te serieus maar gun jezelf je leerproces. Dat haalt de druk eraf en scheelt enorm in de stress die je ervaart. En geloof me, ik kan het weten. Vergelijken doe ik bijna niet meer en als ik het doe heb ik het snel in de gaten en lach ik om mezelf. He, ik doe het weer. En het is weer klaar.
Wil je sparren hoe jij kunt afrekenen met jouw ongezonde stress? Plan vrijblijvend een inzicht sessie met me in: